Τις τελευταίες δεκαετίες, η απαίτηση ελαχιστοποίησης των αρνητικών επιπτώσεων στο περιβάλλον αλλά και η ανάγκη για μείωση των καταναλώσεων ενέργειας έχουν αναμορφώσει σημαντικά τις αντιλήψεις για τον σχεδιασμό των κτιρίων. Η κατασκευή κτιρίων που θα λειτουργούν ως "ζωντανοί οργανισμοί" σε άμεση συνάφεια με το φυσικό τους περιβάλλον παρουσιάζεται ως μια ικανή λύση απέναντι στην ενεργειακή αλλά και κοινωνική κρίση των καιρών μας.

H ενσωμάτωση περιβαλλοντικών παραμέτρων στον σχεδιασμό του κτιρίου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παραδοσιακής μας αρχιτεκτονικής.

Σε τι βαθμό λοιπόν, οι αρχές της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα, εκφράζονται από τη μεταφορά πρακτικών του παρελθόντος και πώς αυτές οι πρακτικές αναπροσαρμόζονται ώστε να συμβαδίσουν με τις σύγχρονες απαιτήσεις δόμησης;

Η λαϊκή γνώση και εμπειρία στην Ελλάδα, ενσωματώθηκαν στα κτίρια με απλούς τρόπους. Χαρακτηριστικό της παραδοσιακής/λαϊκής αρχιτεκτονικής ήταν η ελευθερία, ο αυτοσχεδιασμός, και η ανεξαρτησία από οποιοδήποτε στυλ ή θεωρία. Oι παραδοσιακοί χτίστες, έχοντας ως γνώμονα τις καιρικές συνθήκες, την οικονομία και το διαθέσιμο υλικό της εκάστοτε περιοχής, προσάρμοζαν τις τεχνικές τους στα δεδομένα του τόπου τους με τρόπο φυσικό και αβίαστο. Με στόχο τη μέγιστη δυνατή ικανοποίηση των καθημερινών αναγκών των μελλοντικών ενοίκων, η κάθε λύση κατέληγε ως η πιο αρμόζουσα για τα δεδομένα, η πιο λειτουργική, η πιο αυτονόητη.

Στην αναζήτηση του βιοκλιματικού κτιρίου, η παραδοσιακή κατοικία μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στο σύγχρονο σχεδιασμό. Οι αρχές της βιοκλιματικής δόμησης που διακρίνονται στις κατασκευές του παρελθόντος, έχουν τη δυνατότητα να προσαρμοστούν στις σύγχρονες ανάγκες. Στόχος δεν είναι η καθ’ ολοκλήρου μίμηση του παραδοσιακού στοιχείου, αλλά η δημιουργία κτιρίων με σύγχρονο και διαχρονικό χαρακτήρα με ουσία ανάλογη της παραδοσιακής... ουσία που να εκφράζει το απαραίτητο στην ανάλογη μορφή με το σωστό υλικό, τη σχέση με τη φύση αλλά και τη βαθιά συνάρτηση με τον εκάστοτε τόπο εγκατάστασης.